Zapotrzebowanie materiałowe określane jest na podstawie:

liczby produktów do wykonania w danym zleceniu (ze zlecenia produkcyjnego)
zapotrzebowania na surowce wynikającego ze specyfiki technologii

To technologia decyduje jak wiele surowców będziemy potrzebowali.

Algorytm wylicza zapotrzebowanie materiałowe w sposób następujący idąc od ostatniej wykonywanej operacji:

Porównuje liczbę produktów wyjściowych ostatniej operacji. Jeśli zgadza się z liczbą ze zlecenia, wtedy schodzi w dół drzewa i sprawdza każdą napotkaną operację oraz zbiera liczby produktów wejściowych, oraz wyjściowych. Rejestruje także dane o półproduktach, jednak w systemie jest możliwość ich odfiltrowania i uzyskania zapotrzebowania uwzględniającego jedynie surowce.
W takim wypadku surowcem jest produkt, który wchodzi do operacji ale nie jest produktem wyjściowym innej.
W przypadku, gdy liczba finalnych produktów technologii jest mniejsza, niż podana w zleceniu produkcyjnym dana operacja jest zwielokrotniana, do momentu, aż uzyskana zostanie liczba produktów finalnych równa bądź większa od liczby podanej w zleceniu produkcyjnym.
Następnie algorytm zwielokrotnia liczbę produktów wejściowych tej operacji mnożąc przez tę samą liczbę "n" (ponieważ operacja powinna być wykonana "n" razy, potrzeba "n" razy więcej produktów wejściowych).
Następnie algorytm schodzi na niższą operację i konfrontuje zapotrzebowanie na produkty wejściowe operacji wyższej z produktami wyjściowymi operacji niższej. Jeśli jest pod nią operacja, która wytwarza mniej produktu końcowego niż jest potrzeba, wtedy sytuacja się powtarza i algorytm uwzględnia wielokrotne wykonanie tej operacji do momentu, gdy będzie ona w stanie zaspokoić potrzebę technologii nadrzędnej. O tę samą liczbę zwielokrotnia liczbę surowców potrzebną do wykonania tej operacji. PRZYKŁADOWO: jeśli operacja Pakowanie, potrzebuje 4 nóg stołowych, a operacja Frezowanie oddaje jej jedynie 1 nogę stołową, wtedy algorytm liczy wykonanie Frezowania x4 i również x4 mnoży liczbę potrzebnych surowców i uwzględnia ją w zapotrzebowaniu materiałowym.
Sytuacja powtarza się aż do ostatniej operacji.

Na koniec algorytm zwraca listę surowców (opcjonalnie również półproduktów) koniecznych do wykonania zlecenia produkcyjnego w konkretnej, wybranej technologii i o danej liczbie produktów.

Browser not supported